Η ιστορία της παράστασης, αφορά τον Μάρκο, έναν νεαρό που είναι συνεχώς θυμωμένος και φορά πάντα μια μαύρη στολή και βρίσκει χίλιους λόγους για να τσακώνεται. Χρησιμοποιεί το θυμό του ως ασπίδα για να αντιμετωπίζει ό,τι συμβαίνει γύρω του αλλά, και στην καθημερινότητα του, κρατά πάντα την ασπίδα και το ξύλινο σπαθί του. Όταν χάνει τα αντικείμενα αυτά, ο Μάρκος αναγκάζεται να παραγγείλει καινούρια. Αντ’ αυτών, λαμβάνει ένα κουτί με ένα χάρτη και ένα γράμμα που ωθεί τον Μάρκο να ξεκινήσει ένα ταξίδι που θα τον οδηγήσει σε τέσσερα διάφορα κάστρα, τα οποία αντιπροσωπεύουν τα συναισθήματα.
Σε κάθε ένα από αυτά τα Κάστρα, η μαύρη στολή του σταδιακά αλλάζει χρώμα, μέχρι που καταλήγει πολύχρωμη.

Στο Κάστρο της Θλίψης, το μανίκι του γίνεται μπλε, στο Κάστρο του Φόβου το άλλο μανίκι του γίνεται μωβ, στο Κάστρο της Αηδίας το ένα μπατζάκι του γίνεται πράσινο, και στο Κάστρο της Χαράς, το άλλο του μπατζάκι γίνεται γίνεται ροζ. Αυτό το ταξίδι τον βοηθά να αναγνωρίσει και να εκτιμήσει την πολυπλοκότητα των συναισθημάτων του.

Στο τέλος, ο Μάρκος αποφασίζει να ακυρώσει την παραγγελία του για μια νέα ασπίδα και ένα νέο σπαθί και τελικά, παραγγέλνει σημαιάκια με όλα τα χρώματα, προετοιμάζοντας μια γιορτή για να μοιραστεί με άλλους την εμπειρία του.
Μέσω αυτής της περιπέτειας, ο Μάρκος ανακαλύπτει ότι όλα τα συναισθήματα έχουν τη σημασία τους και ότι είναι σημαντικό να αναγνωρίζει και να εκτιμά κάθε ένα από αυτά. Καθώς προχωράει στο ταξίδι του και βιώνει διάφορα συναισθήματα, ο Μάρκος ανακαλύπτει την πολυδιάστατη φύση των συναισθημάτων και πώς αυτά συνδέονται με την ανθρώπινη εμπειρία. Από τη θλίψη που προκαλεί συμπάθεια και αυτοσυγκέντρωση, τον φόβο που προειδοποιεί και προστατεύει, την αηδία που διατηρεί μακριά από βλαβερές καταστάσεις, έως τη χαρά που εμπνέει και ζωντανεύει, αλλά και τον επίκτητο θυμό του, ο οποίος είναι χρήσιμος για την προστασία του εαυτού μας και τη διεκδίκηση πάσης φύσεως, ο Μάρκος καταλήγει να εκτιμά την ποικιλομορφία των συναισθημάτων του, καθώς και να αποδέχεται την πλήρη γκάμα των συναισθημάτων του. Ανακαλύπτει ότι τα συναισθήματα δεν είναι εχθροί που πρέπει να αποφεύγονται, αλλά βαθιά προσωπικές εμπειρίες που μας καθοδηγούν και μας βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας.